تأثیر پلیمر اتیل وینیل استات بر خصوصیات خستگی قیر و مخلوط آسفالتی

رشد عوامل ترافیکی مانند افزایش حجم‌ ترافیک، تردد وسایل نقلیه با محورهای سنگین‌تر و فشار تایر بیشتر، نیاز به مخلوط­های آسفالتی با مقاومت بیشتر را ایجاب می­کند. تحقیقات انجام شده در دهه­های اخیر نشان داده که استفاده از پلیمرها و فیبرها در مخلوط­های آسفالتی سبب به تأخیر انداختن خرابی­ها و بهبود خصوصیات آن­ها می­شود. در تحقیق حاضر، به بررسی و تحلیل تأثیر پلیمر اتیل وینیل استات (EVA) بر رفتار خستگی قیر و مخلوط­های آسفالتی پرداخته شده است. برای این منظور، از آزمایش­های جاروب دامنه خطی و بازیابی الاستیک قیر برای ارزیابی رفتار خستگی قیر و از آزمایش بارگذاری چهار نقطه­ای تیر خستگی جهت ارزیابی عمر خستگی مخلوط­های آسفالتی استفاده شد. نتایج آزمایش بازیابی الاستیک نشان می­دهد که اصلاح قیر با پلیمر EVA سبب افزایش خواص الاستیک و برگشت­پذیری قیر خواهد شد. داده­های خروجی آزمون جاروب دامنه خطی نشان می­دهد که قیرهای اصلاح شده در کرنش های بالاتر از خود مقاومت بهتری نشان می­دهند و روند رشد خرابی در آن­ها به مراتب کندتر می­باشد. نتایج آزمایش جاروب دامنه خطی نشان داد که اصلاح قیر با پلیمر EVA سبب بهبود خصوصیات ویسکوالاستیک، عملکرد و رفتار خستگی قیر می­گردد. همچنین، مقایسه نتایج آزمون در دماهای 20 و 30 درجه سلسیوس نشان می­دهد که قیرهای خالص و اصلاح شده در دمای 30 درجه عمر خستگی بیشتر و مقاومت خستگی بهتری از خود نشان می­دهند. با افزایش دما، قیر نرم­تر شده، خواص ویسکوالاستیک نمود بهتری پیدا می­کند و ترمیم ترک­های مویین ناشی از بارگذاری با سرعت بیشتری صورت می­پذیرد. همچنین، نتایج آزمایش تیر خستگی نشان داد که مخلوط­های اصلاح شده با این پلیمر، در مقایسه با نمونه­های حاوی قیر خالص، عمر خستگی بالاتری دارند.